คู่มือการไลฟ์ในม็อบ
การไลฟ์สดเป็นเครื่องมือหนึ่งในการรณรงค์และสื่อสารให้คนมีทัศนคติมองในมุมผู้ชุมนุมมากขึ้นเปลี่ยนพฤติกรรมมาสนับสนุนม็อบ และเป็นเครื่องมือให้ประชาชนหรือผู้ที่ด้อยอำนาจสามารถใช้สื่อสาธารณะเพื่อบาลานซ์สื่อหลักของรัฐได้มากขึ้น

การไลฟ์สดเป็นเครื่องมือหนึ่งในการรณรงค์และสื่อสารให้คนมีทัศนคติมองในมุมผู้ชุมนุมมากขึ้นเปลี่ยนพฤติกรรมมาสนับสนุนม็อบ และเป็นเครื่องมือให้ประชาชนหรือผู้ที่ด้อยอำนาจสามารถใช้สื่อสาธารณะเพื่อบาลานซ์สื่อหลักของรัฐได้มากขึ้น
หลายต่อหลายครั้งที่ประชาชนผู้ชุมนุมประท้วงอย่างสันติต้องเผชิญกับการใช้ความรุนแรงอย่างไม่ได้สัดส่วนของเจ้าหน้าที่รัฐ ตั้งแต่กระบอง คอมแบต รถฉีดน้ำแรงดันสูง แก๊สน้ำตา กระสุนยาง อาวุธที่ คฝ. กระหน่ำใช้กับผู้ชุมนุมประท้วงในช่วงปีที่ผ่านมาที่ละเมิดหลักสากลในทุกกรณีและยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นกับม็อบทะลุแก๊สดังปรากฏในคลิปหรือ LIVE ของสื่อหลายสำนัก
การคิดเป้าหมายของปฏิบัติการแต่ละครั้งเป็นเรื่องสำคัญก่อนจะออกแบบปฏิบัติการ
SMART เป็นเครื่องมือช่วยตั้งเป้าหมาย ทั้งเป้าหมายส่วนตัว เป้าหมายองค์กร และเป้าหมายเครือข่าย ทำให้ตั้งเป้าหมายได้ชัดขึ้น เพราะการตั้งเป้าหมายไม่คมชัดจะส่งผลต่อการออกแบบงานรณรงค์เคลื่อนไหวที่เบลอไปด้วย
เราอยากจะบอกอะไรโดยมีเป้าหมายและเข้าใจเงื่อนไข ยกตัวอย่างเช่น วันนี้เราจำอะไรได้แล้วรู้สึกดี ทำไมถึงจำได้ หรือสิ่งที่เราประทับใจและเกี่ยวข้องกับกิจกรรมการเคลื่อนไหวปฏิบัติการของเรา?
ปฏิบัติการอย่างฉับพลันหาตัวจับยากที่ต้องการ “เล่น” กับป้ายหรือตราสินค้าที่เห็นดาษดื่นทั่วไปจนชินตานี้เราเรียกว่า “Culture jamming” หรือการป่วนทางวัฒนธรรม
“ยืนหยุดขัง” เป็นปฏิบัติการยืนประท้วงที่แสดงให้เห็นความเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นของประชาชนที่สามารถออกมายืนนานถึง 112 นาที หรือ 1.12 ชม. ได้ต่อเนื่องทุกวันจนกว่าจะบรรลุข้อเรียกร้อง “ปล่อยเพื่อนเรา”
ในการชุมนุมหลายปีที่ผ่านมา เราอาจเคยได้ยินประโยคที่ว่า “ไม่มีใครเป็นแกนนำ” “เรามากันเอง ไม่มีแกนนำ” หรือ “ทุกคนเป็นแกนนำ” “เรานำกันเอง” ฟังเผินๆ เรามักเข้าใจว่ามันก็เหมือนกัน แต่ที่จริงสองประโยคนี้แตกต่างกันอย่างมาก
ทุกคนที่เข้าร่วมปฏิบัติการต้องเผชิญกับอำนาจกดขี่ข่มเหงของรัฐ การดูแลจิตใจที่บอบช้ำขึ้นอยู่กับการดูแลตัวเราเองในระหว่างปฏิบัติการ การได้รับกำลังใจสนับสนุนจากคนอื่น รวมทั้งความหนักเบาของประสบการณ์ที่พบเผชิญ …
ใส่เสื้อผ้าบางๆ หลายๆ ชั้น กางเกงขายาวและเสื้อผ้ากันน้ำ ควรใส่เสื้อผ้ามากชิ้นกว่าความจำเป็น พอร้อนค่อยถอดออก ผลัดเสื้อผ้าชั้นนอกออกเมื่อโดนแก๊สน้ำตา เสื้อแขนยาวปกปิดผิวหนังป้องกันแก๊สน้ำตาและสเปรย์พริกไทย
การทำใบวางแผนปฏิบัติการสำคัญอย่างมากที่ต้องทำไปตามลำดับ เริ่มจากส่วนแรกสุด อย่าเริ่มต้นที่ยุทธวิธี (เช่น เดินขบวน ปิดกั้น ชูป้าย ฯลฯ) เราเคยลองแล้วและไม่ได้ผลดีเท่าไร