จัดตั้ง

การทำกลุ่มไม่ใช่เรื่องง่าย แรกๆ อะไรต่อมิอะไรอาจดูราบรื่นลงตัวไปเสียหมด ไปไหนไปกันลุยไหนลุยด้วย สมาชิกรักใคร่กลมเกลียวกันดี แต่พอเวลาผ่านไปจะพบว่าเร่ิมมีการแตกคอไม่ลงรอยกันบ้างก็เร่ิมจากคนสองคนจากเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ลุกลามบานปลายไปสู่การแบ่งพรรคแบ่งพวกทะเลาะกันจนสุดท้ายกลุ่มแตกสานซ่านเซ็นกันไปก็มี

มักมีคำถามอยู่เสมอว่าจะถอดบทเรียนไปทำไม บ้างมองว่าทวนความหลังกันอยู่นั่นละไม่ไปข้างหน้าเสียที บ้างก็ว่าทำพอเป็นพิธีไม่ได้เอาไปใช้หรอก หรือบางคนอาจเคยผ่านวงถอดบทเรียนที่เอาแต่กล่าวโทษกันถึงขั้นเสียน้ำตาหรือแลกหมัดกันมาแล้ว บ่อยครั้งกระบวนการถอดบทเรียนจึงกลายเป็นฝันร้ายของใครหลายคน

ในปฏิบัติการแต่ละครั้งเราควรประชุมและตกลงกันว่าจะเตรียมการทำอะไรและมีขีดจำกัดแค่ไหน (เช่นไม่พร้อมจะถูกจับ ไม่พร้อมติดคุก) เมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์ดังกล่าวเราจะได้มีแนวคิดว่ากลุ่มต้องการหรือไม่ต้องการทำอะไร

ตัวชี้วัดหนึ่งว่ากลุ่มเราเข้มแข็งแค่ไหน คือกระบวนการประชาธิปไตยในกลุ่ม ไม่รวมศูนย์อำนาจที่ใครคนใดคนหนึ่ง ทุกคนในกลุ่มมีส่วนร่วมในทุกระดับตั้งแต่ร่วมคิด ร่วมทำ และร่วมตัดสินใจ

โลกยุคนี้ใครอยากเปลี่ยนแปลงไม่ว่าประเด็นอะไรก็เร่ิมต้นง่ายๆ ด้วยตนเอง มีช่องทางมากมายที่คนธรรมดาคนหนึ่งจะทำได้ แต่จะมีพลังมากขึ้นถ้ารวมกลุ่มกันขึ้นมาเทคแอ๊กชั่นในเรื่องนั้นๆ

เครื่องมือ 9 ค่าพลังนี้เป็นเกณฑ์เบื้องต้นที่จะช่วยชี้วัดระดับความเข้มแข็งของกลุ่มจัดตั้งเพื่อที่จะประเมินได้ว่ากลุ่มเรายังอ่อนด้านใดหรือน่าจะพัฒนาด้านใดเพิ่มขึ้น เห็นเป็นขั้นบันไดที่จะไปสู่เป้าหมายกลุ่มว่าแต่ละขั้นต้องทำอะไรบ้าง